Slow down

Herken je het gevoel van te veel (je best) doen, alle touwtjes in handen hebben, aan de kar trekken…? En hoe uitputtend dat kan zijn?
Als ik dat voel, dan weet ik dat ik te ver over mijn grenzen ben gegaan. Weet ik dat ik te weinig gecenterd ben en dat het net wat ‘minder’ of ‘trager’ mag.

Het vraagt inzicht in subtiele patronen waar je vaak inzit zoals ‘doorgaan’ of ‘altijd paraat staan’... vaak toegejuicht door jouw omgeving en ook vaak een manier om controle te houden. Helaas is de keerzijde hiervan burn-out, overprikkeling en/of vervlakking.

Wat gebeurt er als je dat eens niet doet? Als je eens past?  Als je vertraagt? Kan je die energie bij jou houden en aan jezelf teruggeven?  

Het vraagt aanwezig zijn in jouw lichaam. Waardoor je je grenzen ook werkelijk kan voelen en de verantwoordelijkheid kan nemen hierin bewust te kiezen. Voelend wat jij nodig hebt, wat jou voedt.
Het vraagt ook soms om door de weerstand te gaan, buiten wat je gewoon bent te doen. Dit transformeren is niet altijd even fijn maar wél lonend op langere termijn.

In het vertragen en het hierin nieuwsgierig zijn, ontstaat helderheid, lichtheid en eenvoud en vallen de dingen soms vanzelf op hun plek, moeiteloos zonder “getrek en gesleur”.

Previous
Previous

Ver en nabij

Next
Next

Goudzoeker